να ρθείς ξανά, να φύγει αυτό που με πονά

Άλλο ένα βράδυ που μου' ρθαν πολλά στο μυαλό, που δε μπορώ να συγκεντρωθώ να διαβάσω κοιτώντας τις σελίδες του βιβλίου λές και είναι κενές- όπως το κενό που νιώθω. Βρέχει και φυσάει πολύ. Αυτό με μελαγχολεί ακόμα πιο πολύ. Δε μπορώ να συγκρατήσω αυτές τις μύξες που μου 'χουν γεμίσει εδώ και ώρα τα μάτια και δε βλέπω καλά τα γράμματα στο πληκτρολόγιο γαμώτο. Πρέπει να μάθω τυφλό σύστημα... Μου καίει και η σκατόκρεμα για τα σπυριά, τα μάτια και ούτε να κλάψω δε μπορώ. ΄Ανοιξα το pc γρήγορα γιατί κάπου ήθελα να πώ αυτά που νιώθω, χωρίς να πάρω απάντηση γιατί απλά δεν υπάρχει ή μάλλον βαρέθηκα να συζητάω τα ίδια πράγματα και να νιώθω ανίκανη στο να κάνω κάτι..Τώρα ούτε και να γράψω δε μπορώ. Απλά κοιτάζω την οθόνη σαν ηλίθια. Έπεσε το μάτι μου πρίν σε ένα έργο που βαλε ο alpha και αν και το'χα ξαναδεί, είπα να παρακολουθήσω όσο είχε απομείνει από το τέλος. Ούτε τον τίτλο δε ξέρω. Ήταν για μιά μητέρα που έκανε πολλά λάθη όσον αφορά το μεγάλωμα της κόρης της και αυτή με τη σειρά της καθώς μεγάλωνε τα καταλάβαινε ακόμα περισσότερο και απομακρυνόταν από τη μητέρα της, καταστρέφοντας όμως τον εαυτό της. Στο τέλος η μητέρας της την άφησε ελεύθερη και η μικρή συγκινήθηκε μ'αυτή της την επιλογή γιατί ουσιαστικά η μητέρα σάπισε στη φυλακή και η κόρη δε κατέθεσε υπέρ της...Δε ξαναβρέθηκαν ποτέ. Η μικρή σκεφτόταν που και που τη μητέρα της και στεναχωριόταν αλλά δε πήγε πότε ξανά να τη δει στη φυλακή. Η μικρή πήγε με τον παιδικό της έρωτα σ'άλλη χώρα όπως σχεδίαζαν από παλιά και βρήκε τον εαυτό της που όδευε στη διαφθορά....Ασυναίσθητα κατάλαβα πόσο μοιάζουμε. Μόνο που δεν υπάρχει πια ο παιδικός έρωτας να με καθησυχάσει ότι όλα θα πάνε καλά, γιατί έχω ΑΥΤΟΝ δίπλα μου, ο οποίος για χάρη μου μπορεί να τα βάλει ακόμα και μ΄αυτούς που με έκαναν, που με την πρώτη ευκαιρία θα με πάρει να ζήσουμε μαζί για να μη στεναχωριέμαι παρά το νεαρό της ηλικίας μας, που θα μου βρεί λύσεις και που πάντα μου βρήσκει όταν εγώ είμαι πελαγομένη, που θα χωθώ στην αγκαλιά του και με ένα χάδι του θα νιώσω προστατευμένη κι ας είναι κι αυτό ένα παιδί... Ένα παιδί είναι, ούτε 20 ακόμα αλλά έχει πάρει τη ζωή στα χέρια του από χρόνια ενώ εγώ όχι και αυτό ήταν κάτι που φρόντιζε να μου τονίζει συχνά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καθώς επίσης ότι είμαστε από διαφορετικούς κόσμους. Διαφορετικούς κόσμους? Τι είναι αυτό? Μπορεί να μου το εξηγήσει κάποιος? Εγώ ξέρω ότι η αγάπη έχει ένα δικό της κόσμο και εκεί δεν υπάρχει ούτε κοινωνική διαστρωμάτωση ούτε άλλες παρόμοιες βλακείες. Θέλω να ξυπνήσω στην αγκαλία αυτού του παιδιού και να μου πει ότι απλά έβλεπα ένα κακό όνειρο το οποίο όμως κράτησε λίγο παραπάνω από το συνηθισμένο, ότι όλα είναι όπως πρίν 2,5 χρόνια τίποτα δεν άλλαξε, ο κόσμος μου δε γκρεμίστηκε.....Όμως ξύπνησα, ίσως προσγειώθηκα λίγο αργά στον πραγματικό κόσμο και τώρα προσπαθώ να προσαρμοστώ στα καινούργια δεδομένα. Όμως δε μπορώ μόνη μου. Προσπαθώ αλλά νιώθω ότι όλες μου οι προσπάθειες πέφτουν στο κενό. Μάλλον στο κενό που νιώθω και συ δεν είσαι εδώ να με σφίξεις στην αγκαλιά σου και να μου πείς ότι όλα θα πάνε καλά όπως συνήθιζες να κάνεις.
να ρθείς ξανά, να φύγει αυτό που με πονά

Που είναι η Barbie οέο??

Κάπου ανάμεσα σε σχολή, εξεταστική, ecdl, χάθηκα και'γω, δεν είχα και 7 μέρες internet, δεν είχα-έχω και διάθεση, είχα και γενέθλια στις 15 του μήνα και είχα τα μαύρα μου χάλια (ποπο, γέρασα) και σαν να μην έφτανε αυτό έδινα και μάθημα στη σχολή και με πέρασε με 5 παρακαλώ γιατί μου βγαλε 1 σωρό λάθη ο καραγκιόζης, γκρρρ.... όλα αυτά και άλλα πολλά συνετέλεσαν στο να χαθώ από τον κόσμο γενικά και ειδικά...κρίση είναι, θα περάσει (να δώ πόσο καιρό θα λέω το ίδιο παραμύθι, lool)

............

Kάνοντας μια γρήγορη βόλτα σε ορισμένα blogs, είδα ότι αρκετοί bloggers αν και διανύουμε την ωραιότερη γιορτή, νιώθουν όπως εγώ...Απάθια, στεναχώρια, μελαγχολία...γιατί είμαστε έτσι?

Οι κολλητές μου τα'χουν παίξει....

Μωρέ δε ξέρω...μήπως είμαι εγώ η οπισθοδρομική, παλαιών αρχών κ.τ.λ?Η μία μου φίλη, κατά περίεργο τρόπο, τους βρήσκει σχεδόν όλους πανέμορφους! Κάνει κάτι σχεδόν με όσους της την πέφτουν, δε ξεμένει ποτέ από γκόμενο αλλά ποτέ δεν είναι και πλήρως ενθουσιασμένη και το μάτι της πάντα παίζει.
Η άλλη είναι περίπτωση! Δίνει τα ΠΑΝΤΑ σε μια σχέση, δε ξενοκοιτά ποτέ και τα φτιάχνει πάντα με κατώτερούς της (εξωτερικά κατά κύριο λόγο)...Τελευταία όμως μάλλον την έπιασαν τα μητρικά της ένστικτα και με όποιον παίζει κάτι είναι της κλίμακας 15-17 ετών....εξήγηση για το γεγονός, δε μπορεί να δώσει κανείς (ούτε η ίδια) μιάς που αν για κάτι παραπονιόμαστε εμείς τα κορίτσια είναι ότι με τους συνομηλίκους μας δε μπορούμε να βρούμε σημείο επαφής, πόσο μάλλον με μικρότερο κατά 3-4 χρόνια...
Η τελευταία που από καιρό μας είχε συνηθίσει έτσι, απλά πλέον ανεβαίνουν τα όρια ηλικίας από χρόνο σε χρόνο...Όταν έφτασε στα 17 περίπου, μεγάλωσε απότομα και κατάλαβε ότι δε την κανοούν οι συνομήλικοι οπότε έκανε σχέση με άντρα μεγαλύτερο κατά 7 χρόνια νομίζω και όσο περνά ο καιρός, τόσο αυξάνεται η ηλικία του έταιρου της ήμισυ που έχει σε εκτίμηση...Αυτή μάλλον έχει πατρικά αισθήματα γι'αυτούς...Πάντως εξήγηση μας έδωσε και ήταν σαφεστάτη.Με αυτούς συννενοούμαι.ΤΕΛΟΣ!
Καλά ας μη πούμε για μένα εγώ έχω μαλακομαγνήτη, εξάλλου πήρατε μια γεύση από χθεσινό post.
Για φανταστείτε τώρα πόσο όμορφα θα περάσουμε όταν βγούμε όοολοι μαζί....Τρελό κέφι!!!

ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΛΕΟΣ

σενάριο no.1
Σου λέει ο ένας, μόλις έρθω εκεί (βλέπε πόλη που μένεις) θα βγούμε οπωσδήποτε!Τι θές να κάνουμε όταν έρθω?Αραδιάζεις και 'συ 2-3 πράγματα που θές και σαν καλοσυνάτο κοριτσάκι ρωτάς: εσύ τι θές να κάνουμε?Kαι αυτός απαντά:αύτα που θές και 'συ!!Ωραία ως εδώ.Πλησιάζουν οι μέρες να'ρθει αλλα όντας και λίγο βλάχος σου λέει οτι έφτασε, όταν πια πατάει το πόδι του στο λιμάνι (ώρα 18:30 περίπου) σου λέει ήρθα (χωρίς όμως να πει:θα βγούμε?)Και επειδή είχες 4προτάσεις εκ των οποίων η μία γκομενική τα ακυρώνεις όλα για να τον δείς μιας που το'χατε πει από καιρό και θα καθόταν μόνο για 2μέρες. Την επομένη, σου λέει να ξαναβγείτε επειδή πέρασε πολύ όμορφα μαζί σου και λές ο.κ. Του λές την ώρα που τελειώνεις από το φροντηστήριό σου και υποτίθεται ότι θα ξαναμιλούσατε. Εντομεταξύ, του'χες πεί:αν είναι να μη βγούμε, πές μου να κανονίσω κάτι άλλο μίας που χθές ακύρωσα πολλά άτομα..Έρχεται η ώρα που σχολάς και τίποτα ο τυπάς. Του λές μέσω sms:σχόλασα, πάω σπίτι. Απαντάει:και 'γω φεύγω από το φίλο μου το Βασίλη τώρα. Ο.κ λές. Τι ο.κ?λέει. Και επειδή βρε αδερφέ πόσο να κρατήσεις το επίπεδο, σε τσιγκλάει κι αυτός, αρχίζεις:μ'αρέσει που σε ρώτησα αν θα βγούμε στάνταρ για να κανόνιζα κάτι άλλο!! Και τώρα έρχεται η θεϊκή ατάκα:''ΜΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΚΑΙ ΓΩ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΚΑΝΩ''

σενάριο no.2
Φασώνεσαι μ'ένα παιδί σε club, δε σε πολυαπασχολεί το γεγονός, αυτός όμως ζητάει κινητό, στέλνει sms μόλις σε αφήνει σπίτι σου λέγοντας ότι ανυπομονεί να σε ξαναδεί, απαντάς:τα λέμε όταν περάσει η επήρεια του αλκοόλ και λέει γιατί πιστεύεις ότι θα αλλάξει κάτι μετά την επήρεια? δεν απαντάς. Την επομένη να σου μηνύματα, σε κάνει και add στο msn, μιλάτε....εντομεταξύ, σου λέει η κολλητή σου (μετά τη φάση) ότι τα'χει με άλλη, δε σε πολυκόφτει διότι δε σε πολυνοιάζει...του το λές, αρχικά τον πείραξε που κάποιος τον ξεσκέπασε, αλλα μετά λέει: ε, θα το μάθαινες μία η άλλη δε θα στο 'κρυβα!Ασε που είμαι περίπτωση...όλο τη χωρίζω αλλα κλαίει, κάνει και τα δικά της (!!!!!!) και τα ξαναβρήσκουμε. Αλλα θα πάμε αυτό το σκ Πάρνηθα που της το'χα υποσχεθεί (άσχετα αν δε τη θέλει όπως λέει) και μετά τέλος οριστικό.Έφερε η συζήτηση το sex και κάτι έλεγε περί επιδώσεων και του λές:να ρωτήσουμε την κοπέλα σου. Και απαντά:ναι αλλά τώρα κοιμάται. Ρώτα την καλύτερα μετά το σκ που θα 'χει πάρει γερή δόση μου!!!ΡΕ ΣΥ, ΠΕΣ ΜΟΥ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΤΗ ΧΩΡΙΣΩ......(Υ.Γ:αυτός υποτίθεται ότι μου την έπεφτε και μου 'λεγε κάθε μέρα να βγούμε)

σενάριο no.3
Έχεις βρίσει τον πρώην σου- μίας που από λόγια δε παίρνει- για να πάψει επιτέλους να σε ενοχλεί. 1,5 μήνα μετά και ενώ του έχεις πει να σβήσει τα πάντα από σένα, σου στέλνει sms μες την καλή χαρά σα να μη συμβαίνει τίποτα για να δεί τι κάνεις γιατί το τελευταίο σου μήνυμα ήταν κάπως και αναρωτιόταν γιατί τον έβρισες...(lol) τέσπα, ευγενικά τον στέλνεις στην καινούργια του σχέση (αντί να τον στείλεις κάπου αλλού...)αυτός αρχίζει τα δικά του: σ'αγαπάω, τα 'φτιαξα μ'αυτήν μόνο και μόνο για να ξεπεράσω εσένα, σε ποθώ, σε κάνω, σε ράνω αλλά δε μπορούμε να 'μαστε μαζί...!!!ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΜΕ???(Υ.Γ:εννοεί όταν έρθουμε σε ηλικία γάμου)
ΕΛΕΟΣ ΡΕΕΕΕΕ

Leave emo alone

Βλέποντας στον Alpha t.v tiglong (έτσι λέγεται νομίζω) και με αφορμή το post της Nantia, τα πήρα στο κρανίο!Πετάνε λέει αυγά, γιαούρτια, κουρεύουν και δέρνουν τα παιδάκια που ανήκουν στη νέα μόδα που λέγεται emo. Ο.κ, το να μην αποδέχονται όλοι τις τάσεις των εφήβων κατά κύριο λόγο είναι κατανοητό αλλα να τις κατακρίνουν τόσο πολύ πια?Και 'γω τους θεωρώ ''κάπως'' αλλα δε θα τους αρχίσω και στις γρήγορες, έλεος, που ζούμε δηλαδή?Τι αστυνομία λες ρε nantia, είμαι σίγουρη ότι αν πάει 1 emo στο τμήμα και πεί με έδειραν, με κούρεψαν, όχι μόνο δε θα κάνουν τίποτα αλλα παίζει να το χλευάσουν,κτλ.Α ρε αθάνατοι Ελληνάρες...

Τσιμπούρια....

Δεύτερη μέρα που με τρώει όλο μου το σώμα, όχι, δε το νομίζω πλέον, αλλα είναι στάνταρ, είναι και εκνευριστικό....φοβάμαι....
μήπως έχω τσιμπούρια??Κολλάνε τσιμπούρια οι άνθρωποι??Δεν υπάρχει όμως κάτι ορατό στο σώμα μου...Πρέπει, μου μια φίλη μου, να πάω σε δερματολόγο αύριο!!Αύριο ??Ωχ, για στάσου, πόπο, τρώω πακέτο...ΕΧΩ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΑΥΡΙΟ, ΑΧ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ??Αλλα κι αν αρχίσω να ξύνομαι μπροστά στο παιδί?Όχι ότι θέλω να γίνει κάτι αλλα μη με περάσει και για ψωριάρα...Έχω ακόμα και τα σπυριά στη μούρη που εγκαταστάθηκαν για τα καλά...Μωρέ μήπως να το ακυρώσω μιας που δε ψήνομαι κι όλας και να κλείσω ραντεβού στο δερματολόγο??